Left Hand Legacy Vol.2

Crescendo Magazine, novembre 2024 9 out of 5

Le Quintette en si bémol de Franz Schmidt composée en 1932 est une œuvre méditative qui baigne dans une ambiance tragique de deuil et de chagrin fortement marquée par la disparition de sa fille Emma. Le compositeur développe ici dans un esprit très viennois une écriture romantique affirmée passant de l’introspection bouillonnante des deux premiers mouvements à un peu plus de légèreté dans l’allegro ma non troppo final aux accents slaves, où la lumière finit par l’emporter sur les ténèbres. Franz Schmidt était non seulement un excellent pianiste mais aussi un violoncelliste de talent. Il était habitué par la pratique de la musique de chambre à trouver un parfait équilibre entre les instruments. Aussi il mettra à profit le handicap de Wittgenstein pour composer un quintette plus équilibré en rendant le piano certes très présent mais moins dominateur et lui permettant de se fondre davantage à l’ensemble sans s’opposer à lui comme dans un concerto….Josef Labor composera des œuvres très diverses, bien écrites et séduisantes, mais il n’arrivera jamais à s’imposer comme compositeur, pas plus dans la seconde partie du 19^ème siècle (dominé par de très fortes personnalités musicales au génie plus affirmé, comme Brahms), qu’au début du 20^ème siècle où il sera dépassé par l’évolution rapide du langage musical (favorisant les nouvelles musiques nationalistes en Europe). Cela explique pourquoi ce probe et talentueux musicien, peut-être trop ancré dans le Romantisme allemand est tombé en complète désuétude. Grâce à plusieurs disques consacrés à ses compositions de musique de chambre (dont celles interprétées ici par Folke Nauta et ses talentueux partenaires), il ressort progressivement de l’oubli, ce qui n’est que justice.

Het Kwintet in Bes van Franz Schmidt, gecomponeerd in 1932, is een meditatief werk dat is ondergedompeld in een tragische sfeer van rouw en verdriet, sterk getekend door het overlijden van zijn dochter Emma. De componist ontwikkelt hier in een zeer Weense geest een assertieve romantische schrijfwijze, gaande van de borrelende introspectie van de eerste twee delen naar iets meer lichtheid in het laatste allegro ma non troppo met Slavische accenten, waar het licht de overhand krijgt over de duisternis. Franz Schmidt was niet alleen een uitstekend pianist, maar ook een getalenteerd cellist. Door de beoefening van kamermuziek was hij gewend een perfecte balans tussen de instrumenten te vinden. Hij heeft gebruik gemaakt van de handicap van Wittgenstein om een ​​evenwichtiger kwintet te componeren door de piano weliswaar zeer aanwezig maar minder dominant te maken en hem meer in het geheel te laten opgaan zonder er tegenover te staan, zoals in een concerto….Josef Labor componeerde zeer diverse, goed geschreven en aantrekkelijke werken, maar hij slaagde er nooit in zich als componist te vestigen, noch in de tweede helft van de 19e eeuw, gedomineerd door zeer sterke muzikale persoonlijkheden zoals Brahms, als in het begin van de 20e eeuw, toen hij werd ingehaald door de snelle evolutie van de muzikale taal (waarbij nieuwe nationalistische muziek in Europa werd bevoordeeld). Dit verklaart waarom deze eerlijke en getalenteerde musicus, misschien wel te zeer verankerd in de Duitse romantiek, volledig in onbruik is geraakt. Dankzij verschillende albums gewijd aan zijn kamermuziekcomposities (waaronder de hier uitgevoerd door Folke Nauta en zijn getalenteerde partners) komt hij geleidelijk aan uit de vergetelheid, wat niet meer dan juist is.

Jean-Noël Régnier - Source

MusicWeb International, June 2024

Folke Nauta’s playing here has both the vigor and lightness required in Labor’s Trio, while his virtuosity and sensitivity in Schmidt’s pieces are noteworthy. The Prisma Trio is equally fine. I also was very impressed by the variety of tone clarinettist Lars Wouters van den Oudenweijer brought to his parts in two very different works.

William Kreindler - Source

Native DSD, April 2024

And believe me, in this second volume, Janneke van Prooijen (violin), Elisabeth Smalt (viola) and Michiel Weidner (cello), forming together the ‘Prisma String Trio’, Lars Wouters (clarinet), and Folke Nauta, playing left-hand piano, are just as good as in the first…This is Chamber Music at the top of the heap…This Wittgenstein Project, however, is of ‘another world’ type of initiative that deserves to be fully exploited. Listening to this release tells you why.

Adrian Quanjer - Source

OpusKlassiek, mei 2024

Dit is niet alleen door het gekozen onderwerp een uitgave om van te watertanden. In alle opzichten is hier een prestatie geleverd die niet genoeg geprezen kan worden. De uitstekend geschreven toelichting (ook Nederlands!) van cellist Michiel Weidner en Folke Nauta staat boordevol interessante feiten, en de vormgeving met veel foto’s is prachtig (geen plastic!). Tom Peeters was verantwoordelijk voor een schitterende opname, warm, ruim en toch doorzichtig. De muzikale prestaties van alle betrokkenen verdienen de hoogste lof.

Siebe Rietstra - Source

Leeuwarder Courant/Dagblad vh Noorden, maart 2024

De uitvoeringen zijn om te zoenen. Prachtig in balans en zo geïnterpreteerd dat er diepere lagen hoorbaar worden. Bij Schmidt breekt er in het slotdeel een ‘hoorbare lichtstraal’ (of beter nog: hoop) door. En uit Labor spreekt duidelijk de verwantschap aan Johannes Brahms en Robert Schumann. De musici zijn niet alleen aan elkaar gewaagd, ze lijken ook – en met succes – naar een gezamenlijk product te streven waaruit één visie spreekt. En, een verdienste van Nauta en de beide componisten: men mist de rechterhand niet.

Rudolf Nammensma

Pizzicato, march 2024 5 out of 5

Franz Schmidt (1874-1939) composed two quintets for left-handed piano, clarinet, violin, viola, and cello. After the A major quintet, the B flat major quintet follows in this Left Hand Legacy series. It is not quite as long as its sister work, but the 40 minutes are filled with impressively communicative music, with wonderful motivic work that is not only very effective in the slow movement.

And although the piano has much to say, the clarinet remains a very important instrument, while the strings play more modest roles. In this excellent, fresh, and committed interpretation, the work is a great pleasure.

As mentioned above, special attention is given to pianist Folke Nauta, who had to continue his career as a one-handed pianist after his right hand was affected by focal dystonia.

Tragically, this second album is Nauta’s last, as the pianist died unexpectedly in the summer of 2023.

Josef Labor (1842-1924) remained true to his principle of melodic romanticism in his trio. The work inspires the three musicians, Folke Nauta on piano, clarinetist Lars Wouters van den Oudenweijer and violist Elisabeth Smalt, to a lively performance.

In addition to all the energetic accentuations, in addition to the always captivating rhythm, the three musicians also prove that Labor is a master of the most delicate, soulful expression.

Remy Franck - Source